medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Przystępując do oceny stanu psychicznego i somatycznego pacjenta agresywnego, przede wszystkim należy się starać nawiązać z nim kontakt słowny oraz ten kontakt podtrzymać. Ważna jest umiejętność stosowania słownej deeskalacji, techniki mającej na celu redukcję wrogości, napięcia emocjonalnego i rozdrażnienia pacjenta.
Majaczenie alkoholowe jest jednym z najgroźniejszych powikłań AZA i dotyczy 4–5% pacjentów z objawami tego zespołu. Ta krótkotrwała i przemijająca ostra psychoza pochodzenia somatogennego przebiega z zaburzeniami świadomości, dezorientacją, zaburzeniami spostrzegania oraz nasilonymi, potencjalnie zagrażającymi życiu objawami somatycznymi.
Zaburzenia świadomości w przebiegu chorób neurodegeneracyjnych należą do najczęściej obserwowanych zespołów psychopatologicznych u osób w wieku podeszłym. Epizody majaczeniowe w otępieniu wiążą się z niekorzystnym rokowaniem, wskazują na zaawansowanie samego procesu otępiennego oraz na obecność powikłań somatycznych.
Wśród zespołów zaburzeń świadomości obserwowanych w codziennej praktyce lekarskiej szczególną pozycję zajmuje majaczenie somatogenne (delirium) - groźne i obciążające rokowanie powikłanie wielu ostrych stanów chorobowych. Wystąpienie zaburzeń świadomości stanowi przeważnie objaw głębokich zaburzeń homeostazy ustrojowej, świadczy o załamaniu mechanizmów kompensacyjnych organizmu, a także o neurotoksycznym wpływie stosowanego leczenia lub przyjętej substancji psychoaktywnej.
Badanie stanu psychicznego obejmuje: obserwację pacjenta, wywiad od pacjenta, wywiad od osób z jego otoczenia oraz wyniki badań pomocniczych. Wymagają oceny: 1) zagrożenie samobójstwem oraz zachowaniami agresywnymi względem siebie i otoczenia 2) objawy i zespoły objawów psychopatologicznych 3) związek zaburzeń psychicznych ze stanem somatycznym, z działaniami niepożądanymi leków, zatruciami i objawami abstynencyjnymi.
Zadbaj o bezpieczeństwo własne i innych osób. W razie konieczności wezwij policję lub inne służby porządkowe (np. ochronę szpitala) – przed rozstrzygnięciem, czy zachowania agresywne są spowodowane zaburzeniami psychicznymi. Niebezpieczne zachowania mogą być działaniem celowym i mieć charakter przestępczy; przyczyną może też być zatrucie substancją psychoaktywną.
Dominującym objawem majaczenia są zakłócenia świadomości, które wyrażają się zmniejszoną orientacją w otoczeniu, oraz zakłócenia koncentracji, utrzymywania i podzielności uwagi. Pacjent jest bezradny, a w nasilonych przypadkach – zdezorientowany.
W artykule autorka porusza następujące zagadnienia: 1) pojęcie zawałów nietypowych; 2) rozpoznawanie w EKG tętnicy odpowiedzialnej za zawał i poziomu jej zamknięcia; 3) o czym świadczy uniesienie odcinka ST w aVR; 4) o czym świadczy obniżenie odcinków ST w świeżym zawale z uniesieniem ST; 5) co dalej z zawałami koniuszkowymi w EKG.
Najczęstszą przyczyną zatruć u dorosłych jest celowe przedawkowanie leków i/lub substancji odurzających (alkohol, narkotyki). Natomiast przypadkowe zatrucia najczęściej zdarzają się u dzieci. Postępowanie z pacjentem toksykologicznym ma na celu zapobiec wystąpieniu zatrzymania krążenia w czasie oczekiwania na eliminację leku z organizmu. Najczęstszą przyczyną zgonów w tej grupie jest niedrożność dróg oddechowych i zatrzymanie oddechu wywołane śpiączką.
Hipotermią określa się zmniejszenie temperatury głębokiej ciała <35°C. Stan ten jest spowodowany zbyt szybkim wychładzaniem organizmu w stosunku do jego zdolności wytwarzania ciepła.
