Wykład prof. PUM Marii Gańczak nagrany podczas X Konferencji Naukowej Polskiego Towarzystwa AIDS - VISTULA 2015.
Chory zgłosił się na szpitalny oddział ratunkowy (SOR) z powodu znacznego nasilenia duszności. POChP rozpoznano 6 lat temu, a od kilku lat 2 razy w roku ma silne zaostrzenia choroby.
U chorych na ciężką stabilną POChP z przewlekłą hiperkapnią stosowanie NIPPV w połączeniu z optymalnym leczeniem farmakologicznym, w porównaniu z samym leczeniem farmakologicznym, zmniejszyło ryzyko zgonu oraz wiązało się z poprawą PaCO2, HCO3-, pH i FEV1.
Mężczyzna zgłosił się do szpitalnego oddziału ratunkowego (SOR) z powodu nasilenia duszności oraz kaszlu z odkrztuszaniem żółtej wydzieliny. Dolegliwości te występowały od 5 dni, a nasilenie duszności zmusiło chorego do szukania pomocy lekarskiej.
Mężczyzna został znaleziony nieprzytomny w piwnicy domu, w którym mieszkał. Po przybyciu na miejsce ratownikom medycznym Pogotowia Ratunkowego nie udało się uzyskać wywiadu chorobowego od pacjenta ani od jego bliskich.
U pacjenta obserwowanego z powodu podejrzenia alergicznej przyczyny osutki uzyskano ujemne wyniki testów punktowych oraz płatkowych. Pacjent zgłaszał ponadto szereg objawów neurologicznych, a lekarz POZ wysunął podejrzenie fibromialgii. Choremu półtora roku wcześniej wszczepiono endoprotezę stawu biodrowego. Zapraszamy do zapoznania się z postawioną diagnozą i komentarzami ekspertów.
W większości przypadków wystarczy godzina, aby wykluczyć zawał serca z wykorzystaniem wysoko czułych oznaczeń troponiny T. Wyniki badania TRAPID-AMI. Doniesienia z Kongresu ESC 2014
W artykule omówiono wybrane stany kliniczne, które należy brać pod uwagę w trakcie diagnostyki różnicowej stanów zagrożenia życia u pacjentów leczonych lekami psychotropowymi. Wiedza dotycząca możliwych zagrożeń związanych z tym leczeniem stanowi istotny czynnik zwiększający szansę na adekwatne rozpoznanie oraz właściwe postępowanie ratunkowe w następujących omawianych poniżej sytuacjach klinicznych.
Autorzy przedstawiają praktyczne informacje na temat nowych doustnych antykoagulantów – apiksabanu, dabigatranu i rywaroksabanu oraz wskazówki dotyczące ich stosowania w różnych sytuacjach klinicznych.
W przypadku pacjenta po usiłowanym (udaremnionym) zamachu samobójczym należy podjąć działania w celu stabilizacji stanu somatycznego i redukcji ewentualnych niekorzystnych następstw somatycznych. Szczegóły postępowania zależą od metody, jaką wybrał pacjent, aby dokonać zamachu na własne życie.