Autorzy przedstawiają zalecenia dotyczące postępowania u chorych po resuscytacji krążeniowo-oddechowej i przywróceniu samoistnego krążenia, w tym interwencji podtrzymujących czynność układu oddechowego i układu krążenia oraz interwencji ukierunkowanych na ochronę ośrodkowego układu nerwowego, a także oceny rokowania, rehabilitacji i dalszej opieki.
Postępowanie w zatrzymaniu krążenia w chirurgii, kardiochirurgii i stomatologii.
Zalecenia dotyczące postępowania w zatrzymaniu krążenia spowodowanym hipertermią, hipotermią, zasypaniem przez lawinę, porażeniem prądem elektrycznym lub piorunem, w ratownictwie wodnym, w zdarzeniach masowych i katastrofach oraz podczas lotu samolotem i uprawiania sportu.
Urazy i zatrucia stanowią trzecią przyczynę zgonów w Polsce, po chorobach układu krążenia i nowotworach złośliwych.
Autorzy przedstawiają zalecenia dotyczące postępowania w zatrzymaniu krążenia spowodowanym zaburzeniami gospodarki elektrolitowej, wstrząsem anafilaktycznym, zatorowością płucną, ostrym zespołem wieńcowym lub astmą oraz postępowania w zatrzymaniu krążenia o osób otyłych i u kobiet w ciąży.
Autorzy przedstawiają zalecenia dotyczące: 1) rozpoznania zatrzymania krążenia; 2) wzywania pomocy; 3) resuscytacji krążeniowo-oddechowej, w tym uciskania klatki piersiowej, wentylacji płuc, oceny rytmu serca i defibrylacji; 4) poszukiwania i leczenia odwracalnych przyczyn zatrzymania krążenia.
Europejska Rada Resuscytacji (European Resuscitation Council – ERC) opublikowała nowe wytyczne dotyczące resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Sprawdź co zmieniło się w wytycznych od 2010 roku.
Niniejszy rozdział dotyczy niektórych strategii wczesnego identyfikowania pacjentów w pogarszającym się stanie klinicznym.
Po zidentyfikowaniu zatrzymania krążenia na monitorze defibrylatora należy ocenić rytm serca. Na potrzeby resuscytacji wystarczy określenie, czy rytm się nadaje do defibrylacji, czy też nie. Jeżeli na monitorze występuje VF lub VT– jest to rytm do defibrylacji; jeśli występuje asystolia lub PEA – jest to rytm nienadający się do defibrylacji.
Najczęstszą przyczyną niedrożności dróg oddechowych u osób nieprzytomnych jest zmniejszenie napięcia mięśniowego, w wyniku którego dochodzi do zapadania się języka i nagłośni, zamykających drogi oddechowe na poziomie gardła i krtani.